Stečajevi i pokušaji privatizacija najbrojnijih kolektiva u Beranama obilježili su 2005. godinu. Nažalost, pokušaji privatizacija nijesu dali željene rezultate, a stečajevima se ne nazire kraj. Usljed zatvaranja kolektiva, propalih privatizacija i uvedenih stečajeva, u toku prošle godine beranskom Birou rada javilo se ukupno 680 radnika. Navodeći da je ukupan broj nezaposlenih u Beranama ukupno 3.246, Branka Šćekić, direktor Biroa, navodi da je kroz stečajni postupak tokom prošle godine na Biro prijavljeno 404 radnika, a kao tehnološki višak još 276.
- U zavisnosti od godina staža, njima se mjesečno isplaćuje po 30 eura. Za one koji imaju više od 25 godina radnog staža ta prinadležnost ih sljeduje do penzionisanja, ili pronalaska novog radnog mjesta. U ostalim slučajevima zavisi od godina radnog staža koliko će otpušteni radnici primati propisanu zakonsku cijenu - zaključuje Šćekićeva.
Prema riječima Milana Milovića, predsjednika Opštinskog sindikalnog povjereništva, mada je “Simon vojaž” potpisao Ugovor o kupovini dijela imovine AD “Jugoprevoz”, za tu privatizaciju će moći da se kaže da je uspješna tek 26.januara, ako cjelokupan iznos od 850.000 eura bude uplaćen na žiro račun “Jugoprevoza”.
- Novi vlasnik se obavezao da zadrži 40 radnika, od 70 koliko ih je bilo angažovano tokom stečaja. Ostale privatizacije su, uglavnom, bile neuspješne. Javljali su se novi vlasnici, koji su potpisivali kupoprodajne ugovore, a potom se više nijesu pojavljivali. Zbog takvih privatizacija i teškog materijalnog stanja radnika, prošlu godinu su obilježili štrajkovi - istakao je Milović.
Navodeći da su mnoge prošlogodišnje privatizacije u Beranama rješavane pred Apelacionim sudom, Milović kaže da je i u privatizovanim kolektivima bilo obustave rada, navodeći primjer AD Ciglane “Rudeš” i posebno “Nove Beranke”, gdje je, nakon dva mjeseca proizvodnja obustavljena, a 140 radnika vraćeno na Biro.
- Ne treba zaboraviti ni stanje u AD “Polimka”, AD “Gumig” i AD “Stadion”, gdje nijesu uvedeni stečajevi, ali radnici ne rade, ne primaju plate i ne znaju svoj status. Praktično, na kraju prošle godine mogao se objaviti stečaj u cjelokupnoj beranskoj privredi - zaključio je Milović.
On pojašnjava da je početkom 2005., šest kolektiva koji čine okosnicu beranske privrede bilo je u stečaju, a njihova imovina je bezuspješno prodavana.
Blanša Peruničić, bivša radnica bivšeg AD “Ugostiteljstvo”, navela je da se poslije 27 godina radnog staža nalazi na Birou rada.
-Šta da kažem, kada mi nije povezan radni staž za četiri godine, nije mi isplaćeno više od 20 plata. Valjda neko mora da omogući meni i mojim kolegama da nam se isplate te obaveze. Od primanja imam 30 eura mjesečno od Zavoda za zapošljavanje. Poslu se ne mogu nadati, a do penzije je daleko.
Branislav Brakočević, bivši radnik AD “Polieksa”, kaže da je o privatizacijama u Crnoj Gori, Evropa kazala da se radi o korumpiranom društvu.
-Dešava se, kao u mom bivšem kolektivu, da se kupuju preduzeća, a ne poštuju kolektivni i pojedinačni ugovori. Radnici se ostavljaju bez posla, protivno zakonu. Najgore je što, praktično, nema adrese u Crnoj Gori koja nas može zaštititi.
Dejan Radević, inženjer u “Novoj Beranki”, ističe da je poslije godina učenja i studiranja, te mukotrpnog rada u fabrici, izgubio posao, bez svoje krivice, ali i bez krivice novog vlasnika.
-Radnici su varani od svih institucija - od opštinskog do republičkog nivoa. Nakon privatizacije ispostavilo se da novi vlasnik ne zna ni šta je njegova imovina, zbog nesaradnje opštinskih i republičkih službi. Sve to ispaštaju radnici, a poslije deset godina rada nije lako izgubiti posao, što se meni desilo, sa malim šansama da ga ponovo dobijem.
Bezizlazno stanje
- U beranski Rudnik stečaj je uveden 13.januara 2004. godine. Taj kolektiv je tada brojao 185 zaposlenih, da bi na njegovom održavanju bilo angažovano 38 radnika. U junu prošle godine potpisan je ugovor o privatizaciji sa “OZ Koveksom” iz Slovačke, nakon čega se novi vlasnik više nije pojavljivao. Ugovor je raskinut, a nakon sedmog neuspješnog tendera za prodaju imovine rudari su u decembru započeli štrajk u jami na dubini od 200 metara.
AD ŠIP je prodat na četvrtom tenderu, preduzeću “Boj komerc” iz Andrijevice, za 314.500 eura. Zbog nekoliko uloženih žalbi, konačnu riječ o toj privatizaciji je dao Apelacioni sud. “Boj komerc” je preuzeo 160 radnika, kojima je isplaćeno devet plata iz 2002. godine, ali nije pokrenuta proizvodnja, jer se očekuje dodjela koncesija.
Ad Ciglana “Rudeš” je na početku stečaja brojala 80 radnika, koji još traje, mada je kolektiv privatizovao podgorički “Katel” za 254.000 eura. Katel je do 1.oktobra trebalo da isplati kompletan iznos novca, ali se kasnilo sa isplatom. U međuvremenu, preduzeće je promijenilo ime u AD “Opeka”, koje broji 60 radnika- navodi Milović.
Po njegovim riječima, u bivšem gigantu, AD “Beranka”, sa 230 zaposlenih, 8. aprila 2004. godine uveden je stečaj. Imovina preduzeća je prodata beogradskom “Tigoimpeksu” za 1.000.000 eura, a na pokretanju proizvodnje u maju je angažovano 140 radnika. Već u junu proizvodnja je obustavljena zbog, kako je saopšteno, fiducija na imovinu “Nove Beranke”. Radnici su vraćeni na Biro rada, a spor se nalazi kod Apelacionog suda i dok se neriješi proizvodnja se neće obnavljati.
AD “Izgradnja” je u stečaj, 20. januara 2004. godine, ušla sa 106 zaposlenih, a trenutno je angažovano njih 39. Osim dvije pune plate, zarade se izmiruju po minimalnoj cijeni, a sprovođenje plana reorganizacije kasni.
DAN
- U zavisnosti od godina staža, njima se mjesečno isplaćuje po 30 eura. Za one koji imaju više od 25 godina radnog staža ta prinadležnost ih sljeduje do penzionisanja, ili pronalaska novog radnog mjesta. U ostalim slučajevima zavisi od godina radnog staža koliko će otpušteni radnici primati propisanu zakonsku cijenu - zaključuje Šćekićeva.
Prema riječima Milana Milovića, predsjednika Opštinskog sindikalnog povjereništva, mada je “Simon vojaž” potpisao Ugovor o kupovini dijela imovine AD “Jugoprevoz”, za tu privatizaciju će moći da se kaže da je uspješna tek 26.januara, ako cjelokupan iznos od 850.000 eura bude uplaćen na žiro račun “Jugoprevoza”.
- Novi vlasnik se obavezao da zadrži 40 radnika, od 70 koliko ih je bilo angažovano tokom stečaja. Ostale privatizacije su, uglavnom, bile neuspješne. Javljali su se novi vlasnici, koji su potpisivali kupoprodajne ugovore, a potom se više nijesu pojavljivali. Zbog takvih privatizacija i teškog materijalnog stanja radnika, prošlu godinu su obilježili štrajkovi - istakao je Milović.
Navodeći da su mnoge prošlogodišnje privatizacije u Beranama rješavane pred Apelacionim sudom, Milović kaže da je i u privatizovanim kolektivima bilo obustave rada, navodeći primjer AD Ciglane “Rudeš” i posebno “Nove Beranke”, gdje je, nakon dva mjeseca proizvodnja obustavljena, a 140 radnika vraćeno na Biro.
- Ne treba zaboraviti ni stanje u AD “Polimka”, AD “Gumig” i AD “Stadion”, gdje nijesu uvedeni stečajevi, ali radnici ne rade, ne primaju plate i ne znaju svoj status. Praktično, na kraju prošle godine mogao se objaviti stečaj u cjelokupnoj beranskoj privredi - zaključio je Milović.
On pojašnjava da je početkom 2005., šest kolektiva koji čine okosnicu beranske privrede bilo je u stečaju, a njihova imovina je bezuspješno prodavana.
Blanša Peruničić, bivša radnica bivšeg AD “Ugostiteljstvo”, navela je da se poslije 27 godina radnog staža nalazi na Birou rada.
-Šta da kažem, kada mi nije povezan radni staž za četiri godine, nije mi isplaćeno više od 20 plata. Valjda neko mora da omogući meni i mojim kolegama da nam se isplate te obaveze. Od primanja imam 30 eura mjesečno od Zavoda za zapošljavanje. Poslu se ne mogu nadati, a do penzije je daleko.
Branislav Brakočević, bivši radnik AD “Polieksa”, kaže da je o privatizacijama u Crnoj Gori, Evropa kazala da se radi o korumpiranom društvu.
-Dešava se, kao u mom bivšem kolektivu, da se kupuju preduzeća, a ne poštuju kolektivni i pojedinačni ugovori. Radnici se ostavljaju bez posla, protivno zakonu. Najgore je što, praktično, nema adrese u Crnoj Gori koja nas može zaštititi.
Dejan Radević, inženjer u “Novoj Beranki”, ističe da je poslije godina učenja i studiranja, te mukotrpnog rada u fabrici, izgubio posao, bez svoje krivice, ali i bez krivice novog vlasnika.
-Radnici su varani od svih institucija - od opštinskog do republičkog nivoa. Nakon privatizacije ispostavilo se da novi vlasnik ne zna ni šta je njegova imovina, zbog nesaradnje opštinskih i republičkih službi. Sve to ispaštaju radnici, a poslije deset godina rada nije lako izgubiti posao, što se meni desilo, sa malim šansama da ga ponovo dobijem.
Bezizlazno stanje
- U beranski Rudnik stečaj je uveden 13.januara 2004. godine. Taj kolektiv je tada brojao 185 zaposlenih, da bi na njegovom održavanju bilo angažovano 38 radnika. U junu prošle godine potpisan je ugovor o privatizaciji sa “OZ Koveksom” iz Slovačke, nakon čega se novi vlasnik više nije pojavljivao. Ugovor je raskinut, a nakon sedmog neuspješnog tendera za prodaju imovine rudari su u decembru započeli štrajk u jami na dubini od 200 metara.
AD ŠIP je prodat na četvrtom tenderu, preduzeću “Boj komerc” iz Andrijevice, za 314.500 eura. Zbog nekoliko uloženih žalbi, konačnu riječ o toj privatizaciji je dao Apelacioni sud. “Boj komerc” je preuzeo 160 radnika, kojima je isplaćeno devet plata iz 2002. godine, ali nije pokrenuta proizvodnja, jer se očekuje dodjela koncesija.
Ad Ciglana “Rudeš” je na početku stečaja brojala 80 radnika, koji još traje, mada je kolektiv privatizovao podgorički “Katel” za 254.000 eura. Katel je do 1.oktobra trebalo da isplati kompletan iznos novca, ali se kasnilo sa isplatom. U međuvremenu, preduzeće je promijenilo ime u AD “Opeka”, koje broji 60 radnika- navodi Milović.
Po njegovim riječima, u bivšem gigantu, AD “Beranka”, sa 230 zaposlenih, 8. aprila 2004. godine uveden je stečaj. Imovina preduzeća je prodata beogradskom “Tigoimpeksu” za 1.000.000 eura, a na pokretanju proizvodnje u maju je angažovano 140 radnika. Već u junu proizvodnja je obustavljena zbog, kako je saopšteno, fiducija na imovinu “Nove Beranke”. Radnici su vraćeni na Biro rada, a spor se nalazi kod Apelacionog suda i dok se neriješi proizvodnja se neće obnavljati.
AD “Izgradnja” je u stečaj, 20. januara 2004. godine, ušla sa 106 zaposlenih, a trenutno je angažovano njih 39. Osim dvije pune plate, zarade se izmiruju po minimalnoj cijeni, a sprovođenje plana reorganizacije kasni.
DAN
No comments:
Post a Comment