Tačno se zna da je Karađorđe od Đurišića iz Kralja kod Andrijevice. Đurišići su čuveno bratstvo Vasojeviića. Oni su šire Kovačevići od Đura Kovačevića (po Đuru-Đurišići). Njihov predak Đuriša imao je pet sinova. Od pretka Đuriše Đurišića broje pet do šest pasova do rodonačelnika Vasa. Bratstvenička grupa Đurišića je jak elemenat o čemu piše i dr Jagoš Vešović u knjizi “Pleme Vasojevići”. O Karađorđu da je Đurišić piše pop Petar Katana (Kovačević) koji je zajedno sa Josifom Bojovićem, igumanom Đurđevih stupova kod Berana, predvodio delegaciju Vasojevića u Šumadiju kod Karađorđa da dižu zajedno Prvi srpski ustanak 1804. godine. O tome postoje bilješke i zapisi potomka Petra Katane, Tomaša Katanića i ti spisi se čuvaju u Srpskoj akademiji nauka i umjetnosti u Beogradu. Da je Karađorđe od Đurišića i sam je to potvrdio kada je razgovarao sa popom Petrom Katanom u Šumadiji a poslije u Suvodolu kod Sjenice.
Pop Katana bilježi, između ostalog, susret sa Karađorđem: “Karađorđe reče: pa ja sam od kuće Vasojevića! Tada se povede razgovor, ko je i odakle je, od koga je bratstva i ispade da je Karađorđe unuk Jovana Radulova Đurišića, a sin Petra Radulova Đurišića iz Kralja kod Andrijevice. Ovaj Đuro Đurišić, zabilježio je tada Petar Katanić, imao je devet sinova. Zna se, da je Petar Radulov Đurišić imao sina Đorđija, Mirka, Jovana i kćeri Mariju i Lilicu”. To isto piše i Tomaš Katanić, potomak popa Petra Katane čiji se spisi čuvaju u SANU, a dio tih spisa objavila je Izdavačka kuća “Komovi” iz Andrijevice pod naslovom “Vasojevići”, gdje, takođe govori o porijeklu Karađorđevom. Karađorđe je dobio ime po pretku Đorđiju, čuvenom harambaši i četobaši kojega pominje crnogorska istorija, a narodna poezija ga opjeva kao junaka. Da su Karađorđevići Đurišići iz Kralja govori i činjenica da je Petar Karađorđević kada se ženio kćerkom kralja Nikole Petrovića za starog svata uzeo vojvodu Miljana Vukova. Kada ga je sujetni kralj Nikola prekorio što je uzeo za starog svata baš vojvodu Miljana Vukova, Petar je odgovorio: “On je od moga roda, mi smo braća”, o čemu, takođe, piše Gavro Vuković u svojim memoarima jer mu je to pričao otac Miljan.
Petar Karađorđević prije nego je došao na srpski presto često je boravio u Kraljima kod svojih Đurišića i oni su mu pomagali, agitovali po Srbiji da se Karađorđevići vrate na presto. Boravio je, takođe u Barama Kraljskim kod Stanišića, (Stanišići su Đurišići) u Lijevoj Rijeci kod svoje braće, o čemu piše i Aleksandar Martinović u knjizi “Bare Kraljske, istorijska zbivanja. Petar Karađorđević je 1883. godine sazidao kuću na starevini, na ognjištu djeda Jovana i Petra Đurišića, Karađođevog oca. Kuća je sada vlasništvo Đurkovića. (Đurkovići su Đurišići).
Kralj Aleksandar Karađorđević je dolazio u Kralje kod svojih Đurišića kada je bio na Knaževcu kod Andrijevice i Beranama. O tome postoje zapisi i slike sa Đurišićima iz Kralja.
Na jednom plakatu, kada je Aleksandar dolazio u Berane 1936. godine piše: “Rodna gruda loze slavne/ kolijevka vožda dede / stoljećima čekala te / kralju slave i pobjede”. U Lijevu Rijeku i Kralje dolazio je i Tomislav Karađorđević 1996. godine kada je građen manastir na Nožici, u Lijevoj Rijeci, tada je boravio i kod svojih Đurišića u Kraljima.
Dolazila je i princeza Jelisaveta Karađorđević u Kralje i bila sa svojim Đurišićima, posjetila ognjište Petra, Karađorđevog oca, i bila u kući koju je podigao kralj Petar Karađorđević o čemu postoje i slike. Pisao je svojima i princ Aleksandar Karađorđević povodom podizanja manastira na Nožici.
Dakle, neumoljive su činjenice, pisma, slike Karađorđevića sa Đurišićima u Kraljima i u Vasojevićima, od kralja Petra Starog, kako su ga zvali, pa preko kralja Aleksandra, princa Tomislava, princeze Jelisavete Karađorđević. Prilog tome je i da svake godine delegacija iz Kralja, odnosno opštine Andrijevica i svih Vasojevića odlazi u Viševac, rodno mjesto Karađorđa i u Šumadiju na dan Prvog srpskog ustanka 1804. godine, i da dolazi delegacija iz Viševca i Šumadije, takođe, u Kralje. Veze su jake i očigledne. O tome piše i akadeik Miomir Dašić u knjizi “Karađorđevići su iz Vasojevića” kao i drugi istoričari.
DAN
Pop Katana bilježi, između ostalog, susret sa Karađorđem: “Karađorđe reče: pa ja sam od kuće Vasojevića! Tada se povede razgovor, ko je i odakle je, od koga je bratstva i ispade da je Karađorđe unuk Jovana Radulova Đurišića, a sin Petra Radulova Đurišića iz Kralja kod Andrijevice. Ovaj Đuro Đurišić, zabilježio je tada Petar Katanić, imao je devet sinova. Zna se, da je Petar Radulov Đurišić imao sina Đorđija, Mirka, Jovana i kćeri Mariju i Lilicu”. To isto piše i Tomaš Katanić, potomak popa Petra Katane čiji se spisi čuvaju u SANU, a dio tih spisa objavila je Izdavačka kuća “Komovi” iz Andrijevice pod naslovom “Vasojevići”, gdje, takođe govori o porijeklu Karađorđevom. Karađorđe je dobio ime po pretku Đorđiju, čuvenom harambaši i četobaši kojega pominje crnogorska istorija, a narodna poezija ga opjeva kao junaka. Da su Karađorđevići Đurišići iz Kralja govori i činjenica da je Petar Karađorđević kada se ženio kćerkom kralja Nikole Petrovića za starog svata uzeo vojvodu Miljana Vukova. Kada ga je sujetni kralj Nikola prekorio što je uzeo za starog svata baš vojvodu Miljana Vukova, Petar je odgovorio: “On je od moga roda, mi smo braća”, o čemu, takođe, piše Gavro Vuković u svojim memoarima jer mu je to pričao otac Miljan.
Petar Karađorđević prije nego je došao na srpski presto često je boravio u Kraljima kod svojih Đurišića i oni su mu pomagali, agitovali po Srbiji da se Karađorđevići vrate na presto. Boravio je, takođe u Barama Kraljskim kod Stanišića, (Stanišići su Đurišići) u Lijevoj Rijeci kod svoje braće, o čemu piše i Aleksandar Martinović u knjizi “Bare Kraljske, istorijska zbivanja. Petar Karađorđević je 1883. godine sazidao kuću na starevini, na ognjištu djeda Jovana i Petra Đurišića, Karađođevog oca. Kuća je sada vlasništvo Đurkovića. (Đurkovići su Đurišići).
Kralj Aleksandar Karađorđević je dolazio u Kralje kod svojih Đurišića kada je bio na Knaževcu kod Andrijevice i Beranama. O tome postoje zapisi i slike sa Đurišićima iz Kralja.
Na jednom plakatu, kada je Aleksandar dolazio u Berane 1936. godine piše: “Rodna gruda loze slavne/ kolijevka vožda dede / stoljećima čekala te / kralju slave i pobjede”. U Lijevu Rijeku i Kralje dolazio je i Tomislav Karađorđević 1996. godine kada je građen manastir na Nožici, u Lijevoj Rijeci, tada je boravio i kod svojih Đurišića u Kraljima.
Dolazila je i princeza Jelisaveta Karađorđević u Kralje i bila sa svojim Đurišićima, posjetila ognjište Petra, Karađorđevog oca, i bila u kući koju je podigao kralj Petar Karađorđević o čemu postoje i slike. Pisao je svojima i princ Aleksandar Karađorđević povodom podizanja manastira na Nožici.
Dakle, neumoljive su činjenice, pisma, slike Karađorđevića sa Đurišićima u Kraljima i u Vasojevićima, od kralja Petra Starog, kako su ga zvali, pa preko kralja Aleksandra, princa Tomislava, princeze Jelisavete Karađorđević. Prilog tome je i da svake godine delegacija iz Kralja, odnosno opštine Andrijevica i svih Vasojevića odlazi u Viševac, rodno mjesto Karađorđa i u Šumadiju na dan Prvog srpskog ustanka 1804. godine, i da dolazi delegacija iz Viševca i Šumadije, takođe, u Kralje. Veze su jake i očigledne. O tome piše i akadeik Miomir Dašić u knjizi “Karađorđevići su iz Vasojevića” kao i drugi istoričari.
DAN
BATALITE SE POLITIKE...
ReplyDeleteA kakve veze ovaj tekst ima sa politikom?
ReplyDelete